Column De Bunschoter | Zwarte gewoontes
De zwarte pietendiscussie komt robby niet goed uit; als witte piet wordt het knuffelen van je oude schoolliefde toch een heel ongemakkelijk gebeuren.
Column WK42 | Keukenfuif
Dinsdag was er een feestje bij ons thuis. Een flink feestje. En buitensporig vuil feestje. Een ‘fuifje’ waar menig feestganger een buiging voor kan maken. De boel op zijn kop. En het was pas dinsdag.
Column WK41 | Nobelprijzenfestijn
Via een goed geïnformeerde vriend werd ik bijgepraat over de Nobelprijs. Een verkiezing van personen en hun projecten, gewaardeerd met een medaille en een geldprijs. Deze week worden de winnaars bekend gemaakt en is het prijzenfestijn begonnen. De magie van een medaille is groot. Wie herinnert zich niet de avondvierdaagse en het bijbehorende stukje metaal. Avonden […]
Column WK40 | Dierenambulance
“Je doet het voor de toekomst en de natuur.” Ze kijkt mij doordringend en emotioneel beladen aan. Het lijkt alsof ze hoopt op een knellend geweten en een spontane huilbui van mijn kant. Ik speel nog even mee met een zogenaamd brok in mijn keel. Maar nee, het huilen breekt mij niet uit. Integendeel zelfs, hoogste tijd om af te ronden.
Column WK39 | All you can need
Cullen Skink. Ja dat word het. Ik glimlach vriendelijk naar de jonge vrouw die zojuist naar onze eetlust had geïnformeerd. De menukaart hebben we dicht gelaten en we vroegen haar naar het beste voorgerecht en haar favoriet op het menu.
Column De Bunschoter | Waarderen
“Het gevoel van een explosie van emoties wat deze kunstenaar flamboyant, maar zeer precies op het linnen heeft weten te krijgen.” Zelf herken ik meer van de gebroken pot spaghettisaus die laatst door mijn boodschappentas lag.
Column WK37 | Bordenbroei
Er was eens een rondweg zonder borden. Later als we oud en sloom geworden zijn, dan vertellen we aan onze kinderen over vroeger; over de tijd zonder mobiele telefoon, over een spuiplein zonder bouwput en een rondweg zonder borden om elke paal.
Column WK36 | Zeg maar nee
Terwijl ik uitkijk op een idyllische baai en rotsachtige bergrug, schrijf ik deze column. Schrijven, in de oude ruige bergen van schitterend Schotland. In de baai duikelt een otter, de mist maakt geen enkele aanstalten en de lucht ruik zout en helder.
Column De Bunschoter | Vakantietaboe
Snikkend hing hij aan de telefoon, met horten en stoten bracht hij het schokkende verhaal. Ze hadden met het hele gezin van haar genoten, blij dat ze in haar laatste fase nog zo intensief contact gehad hadden
Column WK33 | Stille tocht
De stille tocht is het emotionele alternatief voor inhoudsloze meningen. Een collectief lapmiddel voor ons gevoel van medeleven. We hebben geen stille tochten nodig, we zoeken mensen met een mening.