“Vol diepte, kosmisch bijna. En dan dat kleurgebruik, een palet van vreugde en pigmenten!” Ze haalde nog eens diep adem en ging groots gebarend verder; “Het gevoel van een explosie van emoties wat deze kunstenaar flamboyant, maar zeer precies op het linnen heeft weten te krijgen.” Zelf herken ik meer van de gebroken pot spaghettisaus die laatst door mijn boodschappentas lag.
Kunst. Het is zo’n dingetje. Laatst zag ik op tv een kunstzinnig type een soort van icebucket challenge doen boven een groot stuk canvas. Een grote bak met verschillende kleuren verf ging over het kale hoofd. Een moment later was de chaos niet meer te overzien. Na een subtiele borstcrawl over het doek kwam de kunstenaar in beeld om zijn zojuist gemaakte creatie toe te lichten. Hij had dit overduidelijk vaker gedaan, want de verfdampen hadden zijn spraakvermogen flink aangetast.
Kunstenaars; het is nogal een stereotype wollen sok. Het lijkt wel of je als kunstenaar pas serieus genomen wordt als je totaal verwaarloosd overkomt. Het enige verschil met menig zwerver is het winkelkarretje. Een ogenschijnlijk gewone vrouw of man die iets nieuws maakt wordt vaak niet gewaardeerd, laat staan als kunstzinnig erkend. Veel mensen waarderen het niet meer.
Toch zijn het de kunstenaars en ontwerpers die zorgen dat de wereld vooruit gaat. Mensen die met het dagelijkse leven alleen geen genoegen nemen. Die hun talenten niet in de grond stoppen maar gebruiken om een verschil te maken. En dan bedoel ik alles dat je het leven meer doet waarderen, zonder dat het met geld te maken heeft!
En daar zit nou direct het verschil. Veel mensen waarderen het leven wanneer er meer en meer geld rolt. Het verschil zit in ontwerpen en ontwikkelen. Een BMW op je oprit is geen kunst, dat is ontwikkelen. Misschien is het beste voorbeeld Ikea. Er zijn mensen die bij Ikea kopen, en er zijn mensen die bij Ikea ontwerpen. Dat is het verschil tussen ontwerpen van design, eenvoud en gemak en het ontwikkelen van je eigen leven daarmee. Kopen is geen kunst.
Het verschil tussen “Ja, maar dat had ik ook kunnen maken” en “Ja, dat heb ik gemaakt”. Iedereen wordt vol creativiteit geboren, ieder kind wil ontdekken en nieuwe dingen maken. Pas zodra we de wereld gaan zien, neemt die creativiteit bij velen af.
Creativiteit is heerlijk. Wat kan ik genieten van mensen die iets proberen te maken dat er nog niet is. Een vorm, een tekst, een schilderij. Het gevoel om verrast en uitgedaagd te worden is mooi. De drijfveer van een creatieveling is om iets van zijn euforie en waardering over te dragen aan een ander. Een kunstwerk is mooi, omdat er gevoel en beleving in zit dat die persoon graag met jou wil delen. Niet uit trots of erkenning, maar vanuit een talent dat iets aan het leven van zichzelf en de ander toe kan voegen.
Zoals een kind blij kan zijn met zijn pas gemaakte tekening, zoals een cursist trots kan zijn op haar schilderij of een kunstenaar na uren in zijn atelier presenteert waar hij trots op is. Als wij al zo blij en trots kunnen zijn op wat wij als mensen maken, hoe trots moet Hij zijn die ons met creativiteit ontworpen heeft!
Geniet deze week van de Kunstroute. Niet omdat het toevallig je buurvrouw is, of je dochter daar mag overblijven, maar omdat die persoon iets met je wil delen. Een kunstroute met meer dan 70 deelnemers die telkens weer trots zijn dat ze iets uit hun handen zien komen dat er nog niet was. Iets nieuws dat je het leven doet waarderen.