Snikkend hing hij aan de telefoon, met horten en stoten bracht hij het schokkende verhaal. Ze hadden met het hele gezin van haar genoten, blij dat ze in haar laatste fase nog zo intensief contact gehad hadden. Snik. De laatste twee maanden leek alles nog goed te gaan, maar in haar laatste fase was het dan toch plots afgelopen. Hij had het deze week zwaar gehad, wetende dat het einde dit weekend zal komen, na ruim 8 weken van opleving. Hij was al een dagje in het lokaal geweest om de stoelen recht te zetten, de koffie automaat te vullen, en de matten uit te kloppen. Enigszins opgelucht hing hij op. Het leven van een basisschool leraar is niet makkelijk.
De vakantie zit er voor veel mensen op. De euforie en de voorpret van de lente-maanden is alweer ver weggezakt. De ontlading van die paar weken vakantie bleek zoals elk jaar weer zwaar tegen te vallen. De vakantie waar we als trouwe werkpaarden zo naar toe leven is toch wel de grootste collectieve luchtbel die we kennen. Een jaar lang werken en ritme en dan twee weken tussen de muggen op een camping, omringt met hoogblonde Hollanders. Maar waag het eens om daar iets negatiefs over te zeggen. Het Nederlandse vakantietaboe.
Enkele weken geleden stond een vriend uitgelaten te vertellen over zijn paradijselijke stekje in Zuid-Frankrijk. Hemel op aarde had hij het genoemd. Een stortvloed aan Franse lekkernijen en het hele gezin gelukkig. Deze week vroeg ik hem naar zijn succes verhalen. Het was geweldig geweest; 13 van de 14 dagen had het heerlijk geregend, die ene zonnige dag hadden ze sportief zitten koukleumen bij het lege zwembad. De tent begon pas na een week door te lekken, en de ochtend gymnastiek bestond uit het uitdiepen van het greppeltje om de tent. “Nederlanders hebben we gelukkig weinig gezien. Maar het was dan ook niet het weer om buiten de tent te komen.”
Het uitzonderlijke Nederlandse talent om vooraf iets op te hemelen, en na afloop af te kraken, komt rondom de vakanties nog sterker uit. Het is te warm, te koud, te ver, teveel Nederlanders, niet elke dag entertainment voor de kids, na twee dagen al uitgepraat, vakantiegriepje, tunnelvignet en ga maar door. Maar nooit toegeven natuurlijk, dat is het vakantietaboe. Zelfs die hippe papa die zijn enkel verzwikte tijdens het jaarlijkse potje campingbatminton. Niet klagen, het is vakantie.
Of die gedreven collega die het mooiste plekje van heel Kroatie geboekt had. En bij terugkomst overladen werd aan commentaar dat hij niet ver genoeg door gereden was. Hij had regelmatig het dubbelle af staan rekenen omdat hij een gele nummerplaat had. En de muggen. Tsja die zaten alleen in het stukje waar hij zijn vrouw en kinderen zo enthousiast van overtuigd had. Hij deed keurig mee aan het vakantietaboe; “we hebben het heerlijk gehad, maar volgend jaar kijken we wel ergens anders!”
We mogen toch blij zijn dat het gewone leven volgende week weer begint. Gewoon het dagelijkse ritme, kinderen op school, caravan bij de boer, je vertrouwde koffieautomaat, geen greppels, geen badminton, geen irritaties, vers brood, natte keek, geen stugge Fransen, stoere verhalen in de kantine. Kortom het gewone leven waar we al die vakantiedagen zo naar verlangt hebben. De sleur die we beter niet hadden kunnen doorbreken.
Speciaal voor dit stukje leedvermaak heb ik deze vakantie doorgewerkt. De drang om met een tent of sleurhut in de file te gaan staan heb ik niet gehad. Ik houd mijn gezicht in plooi als ik iemand over zijn greppeltje of muggen hoor vertellen. Ik geniet met volle teugen van al die plannen, verhalen en ergernissen. Qua verhalen is mijn vakantieperiode al geslaagd!
Nou een kleine vakantie dan, om even bij te komen van al die succesvolle Hollanders. Mijn vrouw en ik gaan binnenkort een weekje naar Schotland, zonder wat te boeken, op de bonnefooi van herberg naar B&B. Geen caravan, geen badminton, geen recreatieteam, greppels, niks burgerlijks. En voor de meeste Nederlanders is ongepland en zonder reserveringen op vakantie gaan ondenkbaar, dus Nederlanders kom je daar niet veel tegen!
Werkse allemaal en veel goede vakantieverhalen gewenst!