De zomervakantie komt eraan. Het ultieme moment om eens te genieten van een ander plekje op aarde, of om al snel weer terug te verlangen naar ons mooie dorp.
Of je nu baalt van je net niet gehaalde examen, je uitkijkt naar de dag dat je twee weken niet tegen die collega aan hoeft te kijken, of je verlangt naar de samenwerking met je vrouw om de tent op te zetten; het komt er aan, de rust van de vakantie!
Voor veel dorpsgenoten is de vakantie meer dan alleen even niet werken, het is een ijkpunt in het jaar. Voor de één is de vakantie een statussymbool om te kunnen vertellen naar welk duur oord dit jaar het zwarte geld gaat, voor de ander het moment om met alle bekenden weer in op het Spakenburgse veldje te staan aan het Gardameer. Waar je deze zomer ook vertoefd er is altijd een reële kans dat je plots “Hey Heuf, jij ook hier?!” achter je hoort. Mijn strategie is al jaren om de plekken te bezoeken waar die kans het kleinst is.
Dat de vakantie zo belangrijk is voor ons als Spakenburgers is vooral omdat er hard voor gewerkt word. “Work hard, play hard.” Sommige jongeren maken de komende tijd de eilanden en de Spaanse badplaatsen weer onveilig en komen met lege zakken en een branderig plassertje thuis. Een enkele visboer laat elke dag zijn rode rug masseren door een kleine Thai, terwijl hij de bediening wenkt voor een nieuwe Radler. Een ander loopt in een rotvaart door het oude stadcentrum, met een iPad voor zijn neus, om later op de zaak over al die mooie kerkjes te kunnen vertellen. Och iedereen zijn vakantie-nukken.
Maar er zijn ook grote nadelen aan de maanden juli en augustus. De afgelopen weken is het weer er nog niet naar geweest, maar nu de vooruitzichten omhoog gaan zit het onvermijdelijke eraan te komen. Er zijn Spakenburgers die in het dagelijkse leven, hard werken, een naam hoog te houden hebben of een bedrijf runnen. Mannen meestal, die 50 weken per jaar met hun volle verstand bergen verzetten, maar in de vakantie afdwalen. De sportsokkel-sandalen-man.
U weet het. Ze bestaan. Ook hier uit het dorp zijn er mannen die in hun kast sandalen hebben liggen die mee de koffer in gaan. Schoeisel dat diep er ver weg gestopt is, totdat het inpakken begint. De gedachte aan een caravan, tent, of hotel waar je niet herkend zal worden doet de waanzin toeslaan. Het zonnetje doet gekke dingen, en voor je het weet zie je ze overal, de kaki korte broek en sandalen met clipjes.
Zullen we dit jaar met elkaar afspreken dat Spakenburg niet met sandalen op de kaart gezet word. Drank, drugs en brallen, het zij je vergeven mits je maar niet met sandalen loopt. U weet toch ook dat een avondje doorzakken zo weer vergeten is, maar het beeld van kalende kop, Stoepie polo en sandalen tergend blijft hangen. Liever slippers of blote voeten dan witte bandjes diagonaal over je wreef. Het zand tussen je tenen, dat voelt als vakantie!
Ik wens u een goede vakantie. Denk nog even na voor dat u de koffer dicht klikt en bewaar uzelf voor uitspattingen met bandjes en clipjes. Geniet van de zon en de plaatselijke cultuur. Rust uit en laad op. En mocht u komende vakantie ineens horen: “Hey Spakenburger, jij ook hier?!” zorg dan dat u niet betrapt word met sandalen of witte sportsokken. Fijne vakantie!