Inspiratie
Wanneer mijn taal verschraalt,
mijn woorden uitgesproken raken.
Als na punt of komma leegtes blijven,
niets veelzeggend is.
Is het dan op, leeg gebleken?
Tot jij onbedachtzaam, plots verschijnt
nonchalant, als of je niet beter lijkt te weten.
Met een blik of woord mij weet aan te raken,
de stroom van taal weer vurig laait.
En die nacht weer niet kan slapen.