Gedicht | De ziel van Bunschoten
De ziel van Bunschoten Warm water glijdt gelaten van haar doorleefd gezicht, als laatste Lot in Sodom, voor seculariteit gezwicht. De vissers zijn vertrokken, geschrokken en vermist. De moraal tot bot geslonken, het water leeggevist. Het laatste warme water op een ijzig koele plaat. Leeg gelopen kerken. Het woord in stilte achterlaat. Haar ziel […]