Er is een tijd geweest dat zwaaien naar elkaar, wanneer je onderweg bent, heel normaal was. Zwaaien; gewoon omdat je elkaar op de fiets, auto of paard en wagen tegenkomt. Tegenwoordig heeft zwaaien uitsluitend nog een functie om aan te geven dat je dezelfde hobby hebt.

Elke zomerzaterdag zie je ze in rijen langszoeven. De toerende motormuizen. Wanneer je achter een motorrijder rijdt en een tegemoet rijdende motor tegenkomt zie je het gebeuren, die opgeheven hand links onder het handvat. Heel subtiel, heel specifiek voor motorrijders.

Onder de pleziervaartuigen precies hetzelfde effect; op een zonnige zondagmiddag zwaai geheel drijvend Nederland gezellig naar elkaar, ongeacht formaat of dagwaarde van het bootje. Gewoon omdat het gezellig is.

Toen ik deze zomer door het Zuid-Afrikaanse binnenland reed, verbaas je je niet alleen over de locals die in ogenschijnlijk uitgestorven gebied ineens langs de weg zitten, maar ook over het enthousiasme waarmee iedereen daar nog naar elkaar zwaait. Gewoon omdat de zon schijnt ofzo.

Vorig jaar zomer bracht ik een bezoek aan het 5D festival op de NDSM werf. Een prettige herinnering was dat er een auto de parkeerplaats afreed, die enthousiast zwaaide en toeterde. Waarom? Omdat het precies dezelfde auto was als ik. Leuk, zelfde modelletje, zelfde kleur, zelfde dagwaarde, zelfde roestplekken, zelfde droplul achter het stuur, gewoon hetzelfde leuk.

Het was duidelijk een moment van geluk tussen mij en de krullenbol in de andere Kangoo. Een geluk dat ik met motorsnorren, audiballen, benzboys, racefieters, blauwpetten en nordic walkers niet heb. Die zwaaien nooit terug.

Het zwaaien naar elkaar is niet meer iets van de normale man, maar echt iets voor mensen die hetzelfde zijn of doen, gewoon omdat we allebei cool zijn in onze auto of op de tweewieler. Gezellig zwaaien, heerlijk.

Ik schrijf mijn column en besluit; vanaf nu ga ik weer mee zwaaien in de auto. Gewoon omdat het kan. In mijn donkerblauwe Kangoo hoef ik het niet van mijn looks of testosteron te hebben, dus gooi ik het maar op zwaaien. Zwaaien naar mensen die hetzelfde zijn; eerst naar blauwe Kangoo’s, dan naar alle kleuren Kangoo’s, dan naar bestelbusjes, dan naar alles wat voor lul rijd. Gewoon omdat het gezellig is!