Een bomvolle winkel. nieuwsgierige mensen. Remmelt Mastebroek en een nieuw boek. Stapels van één boek. De Waterboot
De schrijver vertelt over zijn relatie met het pittoreske en bijzondere Spakenburg. Geen aangeboren, maar gegroeide liefde. De schrijver is, zoals dat lokaal heet, een vreemde. En zoals dat in het oude visserdorpje werkt, blijf je dan een vreemde. Maar wel een vreemde die iedereen kent, bewonderd en in zijn of haar hart gesloten heeft. De romanschrijver die inmiddels voor de zevende keer een diepzinnig meeslepend verhaal gemaakt heeft. En dat, zoals de liefde van de schrijver wederzijds is, presenteert in het grootste ‘kleine’ boekwinkeltje van Spakenburg Het Baken.
Zeven tinten wit en een verhaal over de liefde in een sterk huwelijk. Ga er maar aan staan. Een onderwerp dat met boeken zoals 50 tinten grijs een verder afgevlakte betekenis heeft gekregen. De combinatie van dit onderwerp, zijn openlijke schrijfstijl en zijn overtuiging maken mij benieuwd.
Het uitkijken naar een boek van Remmelt heeft iets van een prettige maar soms ook opgelaten spanning. Elk boek weer zit je snel in het verhaal vast maar ga je ook mee met personen, of bezoek je locaties die meer zijn dan er staat. De onderlaag in de boeken van Remmelt zijn fijngevoelig, subtiel maar een duidelijke weerspiegeling van wat er meer is. Van wat voor velen een fijne ontmoeting is met hun Vriend maar voor velen ook een uitnodiging is om meer te weten over wie al die boeken toch gaan.
Een handdruk en een glimlach van Remmelt hebben telkens weer een ontwapend effect. De bomvolle winkel bekenden en de kakofonie aan geluid maken het hem niet makkelijk. We houden het kort, alle anderen om ons heen staan nog langer te wachten dan ik. Trots stel ik mijn vriendin voor en complimenteert ons beiden vriendelijk en typerend. “Zoo, goede keus Peet” en “hem moet je houden, goede gast” Met een knipoog, gesigneerd exemplaar en mooi gekozen vriendin schuifel ik het uitgelaten boekwinkeltje weer uit.
Op de terugweg naar de auto bespreken we wie het boek als eerste mag lezen. Hoewel we beiden het liefst bij het talud van de parkeergarage beginnen, gunnen we elkaar het boek als eerst. Dat doen de boeken van Remmelt met je. We dringen elkaar nog wat aan, en gooien het op een liefdevol akkoordje; iets met gekleurde post-it plakkertjes…
Bestellink