De jeugd van tegenwoordig! Het is een gevleugelde uitspraak onder de gepensioneerden. De jeugd van de scooters, snelle computers, grof in de mond en ja; nauwelijks opvoeding. Dat die jeugd diegene zijn die de grijze duifjes verzorgen en de komende jaren betalen, dat lijkt daarbij even vergeten te worden…
Het wekt de indruk dat ik iets tegen de grijze duifjes van onze tijd heb. Dat is echt niet zo. Bovenstaande is slechts een na-etterend stukje ergernis van afgelopen weekend. Deze zaterdag bezocht ik de tentoonstelling van Esscher in het Paleis Soestdijk. Naast indrukkwekkend, puur vakmanschap en inspirerend was het ook druk. Erg druk. Maar vooral grijs druk. Mijn vriendin en ik waren niet alleen de jongste, maar onze inbreng op de gemiddelde leeftijd was tot ver achter de komma niet merkbaar.
Tussen de busladingen met vriendelijke ouderen, was ook een man in een karretje. Een elektrische slee met een bijdehante oude vent erin. En wat een grijze ergernis! De man kwam vrijwel elke expositieruimte op ramkoers binnen, met een geweld dat sinds de bouw van het paleis niet meer vertoon was. Meerdere malen reed de man over tenen, benen, en afzet paaltjes heen. Waarbij een nors gebrom duidelijk moest maken dat de grote groep bezoekers wat plek aan de man moest afstaan.
De man reed als een Amerikaanse roadtruck door de menigte heen, tot meerdere malen toe heb ik bezoekers een eindje mee gesleurd zien worden in het inmiddels verwrongen mandje. Er waren ruimtes waar mensen tegengehouden werden omdat het te vol was. De man had daar geen boodschap aan en maakte een elektrische wheely de paleiskamer in. Van elke paleiselijke hoffelijkheid was geen sprake.
Halverwege de expositie heeft een bezoeker onder luid gejuich ingegrepen. Met een uiterst effectief middel, het contactsleuteltje. Toen de man plompverloren uit het wagentje opstond en de man, als een jonge hinde achterna rende, haalde de man zich de woede van geheel Soestdijk op de hals. Na een minuut of vijf daadkrachtige aandacht voor de man, keerde de rust terug. En laten we zeggen; dat de man zijn wagenentje vanaf nu wel echt nodig heeft…