Hoe groter de handtekening van een topbestuurder hoe groter de kans dat het bedrijf slecht presteert. Het onderzoek dat ik deze week smakelijk las bevestigd waar ik al jaren tegenaan schop. In elke kroeg en verjaardag is het onder de mannen al eens besproken; mannen met een grote mond of grote voeten zijn vaak klein geschapen.
Het is een mannending. Alfamannetjes gedrag. Het schreeuwen en borstklopperij is vrijwel altijd ter compensatie van iets. De mannen die graag de mooi-boy, patser of succesvolle directeur uit willen hangen zijn vaak onsympathieke figuren met een overdaad aan zelfvertrouwen, egoïsme en narcisme. Het binnenharken van grote jaarsalarisen, het rijden van full-option-dikke-lease-slee, en het babbelen over golfkarretjes en de sponsorcommissie van dochterliefs hockeyclub; het staat evenredig aan de succesvol ogende, maar leeg-inhoudelijke man.
Het uitstralen van veel geld, of de illusie daarvan, sijpelt in alles door. Het huisje, het horloge, het neppe jonge blondje, de witte tandjes, het glanzende kale achterhoofd, de leren handschoentjes, de viesbruine leren stappertjes, de grootse gebaren wanneer er een bonnetje betaald moet worden. Kortom, het tegenovergestelde van de behoudende man, de harde werker met een papadag, de kunstenaar, de talentvolle muzikant, de columnist, eigenlijk de andere 90% van de mannen.
Deze week bleek uit een Amerikaans onderzoek dat de topmannen van diverse grote bedrijven een aantoonbaar resultaat hebben wanneer het gaat om grote handtekeningen en hun successen. Hoe groter de handtekening, des te groter de kans op desastreuze gevolgen bij beslissingen. De universiteit van North Carolina ontdekte dat de groots schrijvende topman zich kenmerkt met de eigenschappen van een narcist. Een verwaande geest die niets van anderen aan neemt, die zich bij het nemen van beslissingen niets aantrekt van waardevolle meningen of funderende data.
Wie graag een zwaargewicht uit willen hangen past zijn handtekening aan, aan de omvang van het binnen te harken salaris. Wie wel eens een briefje krabbelt doet zich er goed aan tussen de groet en de naam te blijven, maar dat geld dus niet voor de megalomane topper; hoe groter de kras, hoe groter de kansen. Er zijn er die ruimschoots door de gehele brief heen kalken om daarmee aan het voetvolk duidelijk te maken hoe de verhoudingen gezien moeten worden.
Zit er dan nog iets positiefs in? Nou, ik wil u met de volgende gedachte achterlaten; wanneer ik een brief van het hoofd verkoop van de bank of verzekering krijg staat er vaak een handtekening op, maar van de echt grote manen en vrouwen in deze wereld zijn geen handtekeningen te vinden, alleen nog de inspirerende uitspraken, de mooie kunst, of de bijzondere prestaties. Heeft u wel eens een handtekening van Gandhi of Mandela gezien, of een groot kunstenaar met een canvasvullende krabbel? Nee inderdaad.