De weken in de kunst zijn voorbij. Twee weken lang stond de plaatselijke kunstscene klaar om jong talent, geïnteresseerden en elkaar natuurlijk te informeren over de mogelijkheden, de inspiratie en het enthousiasme over kunst en creatief bezig zijn.
Natuurlijk blijft het lastig om in een klein dorpje een levendige kunstcultuur op te bouwen. Het karakter van het dorp kenmerkt zich dan wel in ondernemersdrift, maar niet echt in het investeren in vrije tijd en creativiteit. Toch zijn er enthousiaste kunstenaars die iets van het plezier en voldoening van kunst en creëren over willen brengen. Het thema Kunst in de Week is er niet omdat het moet, maar omdat het kan. En dat hebben de creatievelingen deze twee weken over willen brengen.
Diverse workshops bij de ateliers en bij de kunstenaars thuis, een workshop carrousel in het Oostwende College en het Cultuur Café met de SjullekScene. Er was voor de liefhebber genoeg te doen en te beleven.
Terugkijkend is de opkomst dan niet bij elke activiteit zoals gehoopt, en wellicht ook niet erg in verhouding met de inspanningen, maar toch. Het gaat niet altijd om de aantal maar om wat je er mee wilt bereiken. Kunst en creativiteit hebben in ons karakteristieke dorpje een plaats, en de interesse daarvoor is goed. En veel kunstige activiteiten zijn niet alleen om nieuwe mensen te werven, maar vaak ook om elkaar te enthousiastmeren. Bestuiven zoals dat mooi heet.
Enthousiasme werk aanstekelijk. Juist daarom zijn er veel activiteiten op dat gebied. Kunstenaars hebben vaak geen gebrek aan enthousiasme, maar aan structuur en planning. Juist het steeds weer verder werken aan nieuwe projecten kenmerkt de kunstenaar en de Spakenburgse ondernemersdrift. De continue drang om mooie nieuwe werken te maken en te delen met anderen geeft de Kunst activiteiten hun bestaansrecht, niet de opkomst.
Dat er dan in Bunschoten nog steeds een grote groep is die liever in een absurd grote auto investeert, in plaats van een geestverruimend canvas aan de muur, tsja, dat is dan nu eenmaal zo. Wanneer een enkele ambulant handelaar een schilderij slechts een veel te dure meterprijs vind, en liever een echte schilder belt, dan moeten we elkaar meer in elkaars waan laten. Zoals er een handjevol creatievelingen is die continue weer iets nieuws verzinnen, en toch nooit een stuiver overhouden, zo is er ook een handjevol aan wie een creatieve variatie niet besteed is.
Al lijkt het een trap naar achter, zo bedoel ik het niet. Want er zijn gelukkig zoveel mensen die van harte genieten van een mooi schilderij, een emotioneel gedicht of een gedreven muzikant. Dit jaar in september komt er ook weer een kunstroute, wederom heel gaaf en vernieuwend. Thema dit jaar is Bunschoten met de Franse slag. Cool thema natuurlijk en leuk om die twee betekenissen met elkaar te combineren. Leuk voor de organisatie, de creatievelingen en de bezoekers om ook dit jaar weer te ontdekken wat voor talent er in dit mooie dorp te vinden is. Nog maar drie maandjes…