Printfoutjes bij de belastingdienst en lokale overheid, altijd lachen natuurlijk. Of het nu gaat om een spectaculaire belastingteruggave of een tikfout in een aanslag, zo af en toe lees je over blunders en fouten die vaak afgedaan worden als technische fouten en kleinigheidjes.

Een tikfoutje of verspreking is natuurlijk snel gemaakt. Voor de gewone man van de straat of bureau, maar natuurlijk ook voor de stoffige ambtenaar achter zijn comfortabele controledesk. De voorstelling van een grote groep controleurs die met geslepen potlood en rode stift klaarzitten om uw aangifte of betaling te checken, heeft altijd iets van stoffige romantiek. Het is natuurlijk nooit cool om op een feestje te roepen dat je pennelikker bij de belastingdienst bent. Er zijn er duizenden, en toch durft er zelden eentje voor uit te komen…

Dat bij de gemeentelijke administratie en belastingdienst de focus op incasseren ligt, in plaats van uitbetalen, dan verbaast niemand. Dat er dus ook zelden factuurtje of aanslagen vergeten worden verbaast ook niemand. Of, zoals een bevriend zelfstandig ondernemer ooit samenvatte; In het blauwe kantoor zitten er 99 op innen en slecht 1 op uitbetalen, en die werkt parttime, heeft veel vakantiedagen, en een slechte gezondheid!

In Amsterdam is deze week een brief verzonden aan een handvol inwoners, met de vraag om 1 miljoen te betalen voor het einde van de maand. Het handjevol bleek ruim 4000 inwoners te zijn, die in een betalingsregeling zitten voor hun gemeentelijke belastingen. De naar voren geschoven medewerker verklaarde dat het hier om een technische fout ging, iets met een printopdracht enzo. Daarbij was de steekproef ook niet helemaal goed gelukt.

Een technische fout zei de dame. Technische fouten bestaan helaas niet mevrouw. Het gaat in dit soort gevallen altijd om een menselijke fout, een stommiteit, een wegtrekker tijdens het typen, een flauwtje tussen de kofierondes door, een tukkie op het toetsenbord. Sterker nog, er is juist helemaal geen technische fout, want de software functioneert, de printer tuft er 4000 brieven uit, de stagiare vouwt ze in, en de postbode heeft ze door de gleuf geschoven. Niks technisch aan op te merken. Zoals Picasso ooit al eens zei; computer zijn waardeloos, ze geven alleen maar antwoorden. De computers hebben prima gefunctioneerd, er is alleen een ambtenaar in slaap gevallen op de entertoets.

Nu gaat het mij helemaal niet om het kleinigheidje van 1 miljoen, of 4000 geschrokken Amsterdammers het kleinigheidje zit er voor mij in dat er niet iemand gewoon zegt wat er misgegaan is. Sorry er is een typfoutje in de brief ontstaan en we hebben zonder te checken 4000 enveloppen verstuurd. Het grootste deel van de afdeling, dat niet in de verlofuren, papadag of kantine zit, heeft een tukje gedaan op het bureau of stond in het fietsenhok te roken. Prima, een ambtenaar die een zwak moment heeft en 4000 brieven langs ziet komen zonder 4000 keer een opvallend hoog bedrag te zien, prima, snappen wij allemaal. Dat beeld hebben wij al veel langer van sommige ambtenaren. Maar zeg dat dan gewoon.

Voor een ieder die iets in de brieven of voor de lokale oveheid doet, voel je niet beledigd, ik vind het fijn om post van jullie te krijgen. Maar als er een foutje is, zeg dan gewoon sorry, kleinigheidje… Mocht je bij de belastingdienst werken, voel je dan ook niet beledigd. Dat je daar werkt is al voldoende ongemak. Kleinigheidje.