Jong geleerd oud gedaan. Mooi gezegde, maar geld voor alle leeftijden. Hadden sommige ouderen maar wat jonger geleerd, dan hadden ze nu wat minder gedaan. Het lijkt een belerend spreekwoord, maar er klinkt ook energie vanuit. Jong op les geeft op latere leeftijd veel toewijding en kennis.
Vandaag kwam er een foto op Twitter een foto voorbij van tv presentator Manuel Venderbos. Die wij kennen van de publieke, de vriendelijke vragen en het onverwachte onderwerp. Een kant die wij niet kennen kwam deze week tot uiting in zijn creatieve dochter. Zijn dochtertje had speciaal voor papas verjaardag een tekening gemaakt. Met een steen. Op de auto. (foto) Lief toch.
In Washington kreeg een jongen een ongelukje met de auto van zijn vader. De jongen was even naar de groothandel geweest voor een paar blikken verf voor een verrassingsklusje.Hij had de blikken op de achterbank staan en reed het drukke verkeer in. Halverwege de rit moest de jongen uitwijken en verloor de macht over het stuur en belande in de greppel. Kan gebeuren, maar ja, die blikken verf… (foto)
We kunnen natuurlijk roepen dat het hier om domme jeugd gaat, die de ouderen beter hadden moeten opvoeden. Dat de ouders in deze kwesties vermanend hadden moeten optreden. Je zou ook kunnen zeggen dat het hier om jong talent gaat. Kunstenaars in de dop.
Veel “dat had je eigenlijk niet moeten doen” gevallen van ouders naar kind beginnen met een lach, terwijl je eigenlijk boos zou moeten worden. Het is mooi dat dochterlief een tekening maakt, maarja, daar krijg je bij de autospuiterij geen korting van, en een auto die tot diep in de airco vol met verf zit, is in een klap niets meer waard. Of je er om moet lachen, of pislink word omdat je auto beschadigd is, het heeft allemaal met papa’s karakter en pedagogische kwaliteiten te maken.
De gulden middenweg is het stimuleren van inzet, maar het ontmoedigen van ondoordachte acties. De ouders die deze mix het best weten te bereiken, krijgen talentvolle, beheerste kinderen. Wie bij het aanzien van zijn auto in dergelijke staat niet direct de pedagogische les herkent, is een minder goede leraar.
Het is dus echt zo makkelijk niet om iets goeds aan jeugd of volwassenen over te brengen, over wat nu een fout, een les, of een stommiteit is. Daarbij is het dikwijls ook niet zo gemakkelijk om dat vooraf duidelijk te vertellen, zodat de ander de situatie tijdig herkent. Misschien is het dan toch het beste om af en toe een fout of stommiteit te begaan, puur om ander iets te leren. Het gaat de een makkelijker af dan de ander, maar een slecht voorbeeld leert het best. Een goede bult op iemands hoofd van een stommiteit, of een financieel tegenvallertje door een lesje met de plaatselijke BOA, het zijn wijze lessen waar we om kunnen lachen en wat van kunnen leren.
Daarom ouderen; vermaan u kinderen niet vooraf, maar bega met enige regelmaat een onverwachte stommiteit. Mocht u ergens een pijntje opgelopen hebben, of nog klem zitten in de penarie, roep dan de leerling erbij en geeft het pedagogische goede voorbeeld. Leg uit dat de zojuist in de praktijk gebrachte manier, niet de beste is. Wijze lessen, goed in beeld gebracht, iedereen kan mee lachen, en helemaal opvoeden 2.0.