Op de valreep is er na maanden van financiële tegenslagen en negatief nieuws toch een lichtpuntje te melden, en niet zomaar een hoogtepunt over de kleur van komkommers of het twitteren over bloemkool. Een serieus financieel hoogtepunt, en positief! och een klein financieel opstekertje zou ons goed doen.
Net voor het reces heeft onze politieke bosheld; Henk Bleeker het nog even voor elkaar gekregen; subsidie voor de schaapherder. Heerlijk. Wat kan ik er uren lang van genieten om een kudde eigenwijze schapen stoïcijns een stukje dijk te zien egaliseren. Gebroederlijk, politiek neutraal en passend in het Nederlandse poldermodel, het Hollandse schaap! Ik speel zelfs met de gedachte om komend weekend ook even een uurtje op mijn knieën op de Westdijk te gaan zitten met een flinke hap Bunschotense polder tussen mijn kiezen. Heerlijk!
Maar het is geen grap, schaapherderen word vanaf nu als een economische activiteit gezien, dus is de man met baard, staf en fluitje niet alleen meer wolmanager, en poldercoördinator; maar ook een economisch activist. Met dank aan Henk en een zak subsidie moet de schaapherder zich nu schikken in het ideale beeld van een gesubsidieerde ondernemer.
Dus graag baard eraf, stropdasje om en 30-40% van de tijd met een kek Apple telefoontje op de dijk staan brallen over crisis, outsourcing en leasecontracten. De staf en het fluitje kunnen best blijven, maar dan graag wel met 7cm groot logo erop, want anders is het belastingontduiking. De schapen graag met GPS-systeem om (of in), want de het management moet continu weten waar de medewerkers rondhangen. En eindeloos rapporteren natuurlijk, want daar is subsidiegeld voor; verzin maar wat wollige feitjes over grazen en schijten ofzo. Wat een gebleeehhhh!