Waar vroeger een statusupdate nog zoiets was als een imponerende regel op een CV is het nu populariteitsding, een persoonlijk verpakt stukje spam. De statusupdate is niet alleen iets om aan te geven hoe leuk en geweldig je bent, maar vooral ook kwantiteit, veel statusupdaten!
Op diverse sociale media draait het om het aantal updates, of dat nu het ‘feelgoodforum’ Facebook is, of de digitale dameskapsalon Twitter. Het blijft een stukje persoonlijke reclame om te melden hoe leuk jij bent, en de mensen die bij je willen zijn, of hoe leuk je kindjes zijn, of juist dat zwart-witte feutusje dat 20 weken voor zijn geboorte al digitaal vereeuwigd is. Allemaal leuk. Leuk. Leuk.
Toch is er wel iets dat wel een klein beetje inzicht geeft in de mens achter de statusupdate, namelijk de status in Whatsapp. Het groene app-je is wereldberoemd en bied naast kromme vingers ook een kijkje naar wat de diverse gebruikers zoal statussen. Wie in het programmatje door zijn adreslijst scrollt komt ongetwijfeld ook mensen tegen die al sinds de brugklas in je telefoonboek staan en jammer genoeg nooit van nummer veranderd zijn. Ja, van die types die je al 9 jaar niet meer gezien hebt en nu meedelen dat ze ‘aan het werk’ of ‘at the gym’ zijn.
Wat er soms aan creatieve statusupdates langs komt is bij wijlen lachwekkend. Ineens zie je de naam staan van het puistenmeisje Sanne uit het derde jaar Atheneum, ze blijkt ‘available’ te zijn. ”Ja Sanne, vind je het gek met zo’n rotkop.“ Ook al had Sanne iets van ‘aan het werk’ ingevuld, had je stiekem toch geweten dat ze beschikbaar is…
Of neem nu Wietse, je oude werkgever. Blijkt gewoon met zijn iPhone van de zaak een persoonlijke status te hebben. Of Andre die met zijn ‘Advies op maat voor mkb en zzp’ snak naar een laatste lome klant. Of een collega die je op Facebook regelmatig op rammende hardcore feestjes ziet; ontpopt zich als een ware romanticus. En niet te vergeten, je tante “gezellie gezellie, ping me maar.”
Wat je er mee aan moet, geen idee. Wat het aan ons toevoegt, geen idee. Maar het is er dus waarom niet gewoon iets geks neer zetten? Voegt die statusupdate nu echt werkelijk wat aan ons toe. En waarom heb ik al dat bovenstaande zitten bekijken?
Het meest sprekend vond ik de status van een oud collega, waarvan ik het nog steeds jammer vind dat hij er niet meer werkt, ‘Je kan ook bellen of langskomen, deden we vroeger ook…”